Różne przedstawienia ludobójstwa w tekstach kultury XX wieku. Omów zagadnienia na podstawie obrazu J… Marysiawenta2020 Marysiawenta2020 Literatura polska w okresie II wojny światowej – epoka w historii literatury polskiej przypadająca na lata okupacji niemieckiej oraz okupacji sowieckiej, kiedy zarówno twórczość polskich pisarzy, jak i życie artystyczno-literackie zostały dramatycznie zagrożone. Wszelka legalna działalność wydawnicza bądź twórcza została W XXI wieku istotną rolę w promowaniu kultury i muzyki hip-hop pełnią portale newonce.net, cgm.pl, glamrap.pl oraz noizz.pl, a także rozgłośnia newonce.radio. Wydano kilka pozycji książkowych o polskim hip-hopie, do których należą: „ Historia kultury hip-hop w Polsce” , „Polska kultura hiphopowa” [13] czy „Historia kultury Jaką funkcje w tekstach kultury pełnią dworki szlacheckie Zestawy pytań były takie same w szkołach w całym kraju. MATURA USTNA POLSKI 22.05.2018. Oto historia św. Polska polityka zagraniczna . Rola Polski w świecie w ciągu ostatnich 25 lat znacznie się zmieniła. Po 1989 r. z państwa socjalistycznego, niesuwerennego w stosunkach międzynarodowych, naruszającego podstawowe prawa i wolności obywatelskie, z centralnie zarządzaną gospodarką, stała się krajem demokratycznym, suwerennym w stosunkach międzynarodowych, praworządnym, z gospodarką U Greków, na przykład, Sofokles w swej najsłynniejszej tragedii umieszcza sceny, w których syn Kreona, Hermon, wykłóca się z ojcem o to, co należałoby uczynić z Antygoną. Najsłynniejszym konfliktem międzypokoleniowym w literaturze polskiej był spór, jaki wiedli klasycy z romantykami. 5RQXlf. Konspekt wypowiedzi Wprowadzenie Tematyka narodowa jest często reprezentowana w tekstach kultury. Ze względu na burzliwą historię Polaków jest jednym z najważniejszych i najpopularniejszych tematów podejmowanych przez artystów w ich dziełach. Teza W tekstach kultury różne wyobrażenia Polski są związane z tematyką dzieł i ich wymową, czasem powstania oraz postawą artystyczną autora. Rozwinięcie 1. Argumenty związane z tekstem danym w zadaniu (Stanisław Wyspiański, Wesele) • wyobrażenie Polski w scenie 16., aktu III: Polska definiowana jest w ostatnim akcie dramatu w rozmowie Poety i Panny Młodej, która opowiada swój artykuł aby odblokować treśćKonspekt wypowiedzi Wprowadzenie Tematyka narodowa jest często reprezentowana w tekstach kultury. Ze względu na burzliwą historię Polaków jest jednym z najważniejszych i najpopularniejszych tematów podejmowanych przez artystów w ich dziełach. Teza W tekstach kultury różne wyobrażenia Polski są związane z tematyką dzieł i ich wymową, czasem powstania oraz postawą artystyczną autora. Rozwinięcie 1. Argumenty związane z tekstem danym w zadaniu (Stanisław Wyspiański, Wesele) • wyobrażenie Polski w scenie 16., aktu III: Polska definiowana jest w ostatnim akcie dramatu w rozmowie Poety i Panny Młodej, która opowiada swój sen. Bohaterka to chłopka, Jadwiga Mikołajczykówna, wychodząca za mąż za krakowskiego inteligenta, Lucjana Rydla. Poeta zaś to krakowski inteligent, poeta młodopolski; jego pierwowzorem był Kazimierz Przerwa-Tetmajer. Panna Młoda nie wie, gdzie jest Polska i czy warto jej w ogóle szukać. Poeta próbuje wyjaśnić wątpliwości rozmówczyni, sprowadzając definiowanie do prostego gestu położenia ręki na sercu, bo „to Polska właśnie”. Fraza ta zamyka scenę. Wyspiański jednym scenicznym gestem w pełni wyraził to, co najważniejsze dla każdego Polaka: ojczyznę nosimy we własnym sercu, to pamięć o niej i najwyższy szacunek dla niej, to wartość najważniejsza, • cechy Polski w scenie 16. i sposób jej prezentacji: – zastosowanie konwencji snu: Polska pojawia się we śnie, jest odległa, nierealna, – zastosowanie konwencji baśniowej: złe moce, złota kareta, daleka podróż; istniejąca w wyobraźni, nierealna, fantastyczny twór, – paradoks dotyczący istnienia Polski: „po całym świecie możesz szukać […] i nigdzie jej nie najdziecie” – „serce […] A to Polska właśnie”: szczególna, jedyna w swoim rodzaju. 2. Wykorzystanie całości dramatu (Stanisław Wyspiański, Wesele) • bronowicka chata: miejsce, gdzie zorganizowano ucztę weselną, symbolizuje Polskę: – wygląd i wystrój: wyposażenie świadczy o inteligencko-szlacheckim oraz chłopskim pochodzeniu jej mieszkańców, – uczestnicy biesiady: inteligencja krakowska, okoliczne bronowickie chłopstwo, ksiądz i karczmarz – Żyd, zjawy z przeszłej historii Polski, – tematyka rozmów: różnorodna (np.: sztuka, polityka, historia, praca, miłość; mówi się o wszystkim); próba zorganizowania i przeprowadzenia podczas wesela w bronowickiej chacie akcji powstańczej jako test sprawdzający kondycję społeczeństwa oraz gotowość Polaków do walki o wolność, – obraz Matki Boskiej Częstochowskiej symbolizujący Koronę oraz obraz Matki Boskiej Ostrobramskiej symbolizujący Litwę, • inne symboliczne wyobrażenia Polski w dramacie: – „pożarny gmach”: tak… „Kronika polska” – Gall Anonim dysponując bardzo nielicznymi źródłami pisanymi, oparł się głównie na relacjach ustnych. Jego zamierzeniem było pisanie o Polsce, a przede wszystkim o księciu Bolesławie i godnych pamięci czynów jego przodków. Kronika, ukazująca dzieje dynastii Piastów, składa się z trzech napisanych po łacinie rymowaną prozą ksiąg. Pierwsza z nich mówi o początkach państwa polskiego oraz panowaniu pierwszych Piastów. Dwie następne księgi traktują już o czynach Bolesława. Autor wspomina miedzy innymi historię Piasta, przyjmującego na uroczystości postrzyżyn syna dwóch tajemniczych gości, którzy w cudowny sposób rozmnażają jadło. Ziemowit zostaje później pierwszym władca Polski, dając początek dynastii piastowskiej. Gall podkreśla takie cechy Polaków, jak pobożność, prostota, gościnność, pracowitość. „Kronika polska” – Wincenty Kadłubek dorabia Polakom antyczny rodowód. Eksponując polskie zwycięstwa milczy o jego klęskach. Mimo rozbicia dzielnicowego podkreśla jedność duchowa i moralną Polaków, ich męstwo i waleczność. „Pieśń o spustoszeniu Podola” - Jan Kochanowski krytykuje Polaków za skupienie całej uwagi na gromadzeniu dóbr i własnych interesach, przy lekceważeniu obowiązków wobec ojczyzny. Ostrzega, ze takie podejście może mieć brzemienne skutki, a Polacy zasłużą sobie na przysłowie: „Nową przypowieść Polak sobie kupi, że i przed szkodą, i po szkodzie głupi” „Odprawa posłów greckich” – Jan Kochanowski krytykuje próżność, lenistwo, zbytek, przekupstwo i pijaństwo polskiej szlachty. Tragedia została poświęcona moralno-politycznym problemom państwa, jego istnienia i funkcjonowania. Kochanowski przestrzega, że pogwałcenie w kraju ludzkich praw, anarchia, samowola, zdrada, występek prowadzą ku zgubie Polski. „Krótka rozprawa miedzy trzema osobami, Panem, Wójtem a Plebanem” – Mikołaj Rej w najstarszej satyrze polskiej porusza problemy polityczno-społeczne oraz obyczajowe ówczesnej Rzeczpospolitej: sprawy kościelne, kwestię urzędów świeckich, obciążeń szlachty i chłopów oraz wad szlacheckich. Daje zdecydowanie krytyczną ocenę społeczeństwa polskiego z pierwszej połowy XVI wieku. Dialog rozpoczyna się od ostrego ataku na księży, którym zarzuca się przede wszystkim zaniedbywanie obowiązków duszpasterskich, ganienie wiernych, zamiast ich nauczania, próżniactwo, rozpustę, chciwość, sprzedawanie odpustów. Równie negatywny jest obraz szlachty: żyjącej ponad stan, tracącej majątki na uczty, drogie wina, stroje. Najtrudniejsza jest sytuacja chłopów: „Ksiądz pana wini, pan księdza /A nam prostym zewsząd nędza”. Chłop ma rozliczne powinności wobec uprzywilejowanych stanów, musi płacić czynsze, podatki, dziesięcinę, odmawia się mu praw obywatelskich. Z zarysowanego obrazu wynika, że w Polsce postępuje degradacja wszystkich stanów, słabnie zatem i państwo. strona: - 1 - - 2 - - 3 - - 4 - - 5 - - 6 - - 7 - - 8 -Polecasz ten artykuł?TAK NIEUdostępnij Uważam tom za bardzo cenny i interesujący ogląd problematyki haptyczności w kulturze – nie tylko europejskiej. Obserwacje obejmują szeroki i zróżnicowany zakres zjawisk artystycznych – literaturę różnych języków i obiegów, malarstwo europejskiego kanonu i współczesne eksperymenty artystyczne, film, praktyki performatywne, gry internetowe, cyberpoezję. Autorzy czerpią inspiracje metodologiczne z różnych obszarów humanistyki, tom wprowadza w związku z tym rozbudowane instrumentarium pojęciowe stosowane dziś w badaniach nad haptycznością oraz panoramę stanowisk – od antyku po współczesność. Różnorodność perspektyw wydobywa i uzmysławia zarówno problemy sporne i punkty aporetyczne badań, jak i ich obszary wspólne i kluczowe tradycje. Zebrane w tomie prace przekonują, że na gruncie polskim zainteresowanie zagadnieniami zmysłów i cielesności łączone bywa z rozmaitymi nurtami i tendencjami badawczymi – nie tylko sensory studies, somaestetyką czy antropologią doświadczenia, ale też studiami nad pamięcią, afektami i wizualnością, teorią aktora-sieci, krytyką feministyczną, queer studies, performatyką, disability studies. Z recenzji prof. dr hab. Eugenii Prokop-Janiec TytułW kulturze dotyku? Dotyk i jego reprezentacje w tekstach kultury Językpolski WydawnictwoNomos ISBN978-83-7688-446-2 Rok wydania2016 Wydanie1 Liczba stron334 Formatpdf Dane ogólne Format pliku ebook Ten produkt nie ma jeszcze opinii Temat Polski i obraz Polaków to zasadniczy motyw polskiej literatury. Na przestrzeni wieków każdy naród kształci własną kulturę, tradycje, język, cechy narodowe. Powoduje to, ze nie ma na świecie dwóch takich samych nacji. W literaturze możemy odnaleźć zarówno obraz wybitnych jednostek, jak i postaw całego społeczeństwa. Poszczególni pisarze różnie postrzegali nasz kraj i jego mieszkańców, budowali odmienne, nieraz wręcz sprzeczne, wizerunki Polaków. Formułowali oceny w zależności od własnych postaw, orientacji ideowych i politycznych. Literackie rozmowy o Polsce to głównie rozważania o jej przeszłości (narodowych tradycjach, ale i krytycznie ocenianego anachronizmu), teraźniejszości i przyszłości, zaletach i wadach rodaków, o naszym duchu, narodowym charakterze, polskości jako idei scalającej naród podzielony. Dla jednych pisarzy polskość była wyłącznie powodem do dumy, inni odczuwali ją jako uciążliwy ciężar. Wizerunek był bardzo szeroki: od uwielbienia, czci i kultu własnej doskonałości, mitologizacji bohaterskich czynów, do kompleksu niższości i uwypuklania przywar narodowych. W okresach niewoli liczne były wspomnienia wielkości Polski i mesjanistyczne zapowiedzi jej zmartwychwstania, literatura lat pokoju i częściej skupiała się na codzienności. Polska - wyrazy bliskoznaczne Polonia, Rzeczpospolita, Matka, Ojczyzna, kraj ojczysty, ziemia ojczysta, Sarmatia, kraj Piasta. Pojęcia związane z Polską (frazeologia) „plica polonica” – kołtuństwo polskie – określenie rozpropagował Stefan Żeromski. polski strój” - ubiór złożony z delii, kontusza, żupana, karabeli, pasa słuckiego (w XIX wieku – konfederatka, czamara). „odzyskany śmietnik” – tak nazwał Polskę w swej powieści „Generał Barcz” Juliusz Kaden-Bandrowski PRL - Polska Rzeczpospolita Ludowa – nazwa naszego kraju od 1952 roku (wejście w życie nowej konstytucji) do 1990 roku, kiedy to zmieniono nazwę na Rzeczpospolita Polska. Fundacja SEMPER POLONIA - fundacja, której celem jest pomoc środowiskom polonijnym na świecie, promowanie Polski na arenie międzynarodowej, w tym osiągnięć gospodarczych, naukowych i kulturalnych oraz budowanie pro polskiego lobby w świecie. „Polactwo” - tytuł powieści Rafała A. Ziemkiewicz przedstawiającej obraz sytuacji społeczno-politycznej we współczesnej Polsce. IV RP projekt zmiany systemu politycznego i prawnego (zakładający między innymi zmianę konstytucji) w duchu praworządności i solidaryzmu społecznego promowany podczas kampanii wyborczej w 2005 roku przez ugrupowanie Prawo i / Polacy w literaturze „Kronika polska” – Gall Anonim dysponując bardzo nielicznymi źródłami pisanymi, oparł się głównie na relacjach ustnych. Jego zamierzeniem było pisanie o Polsce, a przede wszystkim o księciu Bolesławie i godnych pamięci czynów jego przodków. Kronika, ukazująca dzieje dynastii Piastów, składa się z trzech napisanych po łacinie rymowaną prozą ksiąg. Pierwsza z nich mówi o początkach państwa polskiego oraz panowaniu... więcejPolska i Polacy w sztuce „Matka Boska Jasnogórska – Królowa Polski” - Fundacja Klasztoru Paulinów na Jasnej Górze, dokonana przez księcia opolskiego Władysława w 1382 r., należy do faktów udokumentowanych źródłowo, lecz czas pojawienia się tam Cudownego Wizerunku Bogurodzicy i powierzenia go opiece Paulinów nie jest dokładnie znany. Według tradycji zakonnej, przekazanej w drugiej połowie XVI wieku przez pisarza paulińskiego Mikołaja z Wilkowiecka,... więcej „Świat zepsuty” - Ignacy Krasicki formułuje postulat powrotu do źródeł. Według poety Polacy mieli poczciwych przodków, którzy zbudowali potężne państwo, żyli w cnocie, prostocie, odznaczali się surowością obyczajów. W czasach Krasickiego jest zupełnie inaczej. Autor przedstawia długą listę wad Polaków: upadek obyczajów i anarchia, przyjmowanie pozorów za wartości autentyczne, bezbożność, demoralizacja, brak wyraźnych zasad moralnych, upadek instytucji życia zbiorowego. W państwie i społeczeństwie nie dzieje się dobrze, jednak podmiot liryczny dostrzega cień nadziei na poprawę sytuacji - sygnalizują to ostatnie wersy utworu. By naród mógł się moralnie odrodzić, znów stać się silnym, niezbędne jest powszechne zrozumienie źródeł zła. Używając metafory ojczyzny jako tonącego okrętu, poeta przedstawia ponure wizje przyszłości, przeciwstawiając im piękną przeszłość kraju. „Pijaństwo” – Ignacy Krasicki krytykuje jedną z wad narodowych, której nie sposób wyplenić. Tłumaczy, że do takiej sytuacji doprowadziła miedzy innymi źle pojmowana gościnność, a wzrost nastrojów patriotycznych i animuszu wojennego pod wpływem alkoholu prowadzi do bójek w obronie opacznie rozumianego honoru. „Powrót posła” – Julian Ursyn Niemcewicz w swej komedii politycznej, obok wątku miłosnego, przedstawia poglądy podzielonej wówczas szlachty. Podkomorzy wraz z synem są zwolennikami reform, zaś konserwatysta Gadulski opowiada się za istniejącym systemem politycznym i zachowaniem liberum veto. „Mazurek Dąbrowskiego” - Józef Wybicki, odwołując się do znanych wydarzeń z historii naszego kraju: zwycięstw nad Szwedami, powstania kościuszkowskiego, bitwy pod Racławicami, żywi wiarę w odzyskanie przez Polskę niepodległości. Postawy Czarnieckiego, Kościuszki są wzorcem patriotycznego zachowania. Przykładem wybitnego Polaka jest też w wierszu generał Henryk Dąbrowski, a obrazem zwycięskiej realizacji planów - Napoleon Bonaparte. Dąbrowski, towarzysząc armiom Napoleona, ma doprowadzić legionistów do wolnej Polski, do niego kierowane są słowa refrenu wypowiadane przez żołnierzy legionów. Polska istnieje, chociaż nie ma państwa, bowiem trwa naród. „Dziady cz. III” – Adam Mickiewicz swój dramat poświecił pamięci narodowych męczenników. Ukazał sytuację narodu po klęsce powstania listopadowego i postawy społeczeństwa wobec zaborcy od postaw patriotycznych na przykładzie młodzieży wileńskiej, przez prześladowania, jakie dotknęły Czchowskiego i syna pani Rollison, po ugodowe, a czasem służalcze zachowania osób publicznych w scenie balu u senatora. Autor porównuje nasz naród do lawy, która choć z wierzchu „zimna i plugawa”, to jej wewnętrznego ognia nic nie jest w stanie ochłodzić. Przedstawia ideę mesjanizmu narodowego; nazywa Polskę „Chrystusem narodów”, sugerując, że cierpienia Polski wybawią inne kraje. strona: - 1 - - 2 - - 3 - - 4 - - 5 - - 6 - - 7 - - 8 -Polecasz ten artykuł?TAK NIEUdostępnij

historia polski w tekstach kultury